Ρομά Χωρίς Σύνορα
Στη χώρα μας, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της «Απογραφής», καταγράφηκε το ανθρώπινο δυναμικό του ελληνικού Δημοσίου στους 565.464 μόνιμους υπαλλήλους ενώ οι συμβασιούχοι φτάνουν τους 63.592. Από αυτούς τους υπαλλήλους, οι Έλληνες Ρομά, είναι μετρημένοι στα δάχτυλα. Γιατί οι Τσιγγάνοι είναι εργασιακά αποκλεισμένοι από το Ελληνικό δημόσιο;
Η ερώτηση είναι εύκολη, η απάντηση όμως, είναι δύσκολή. Το ελληνικό σύνταγμα MEPOΣ ΔEYTEPO – Ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα **’Αρθρο 22: (Προστασία της εργασίας), προβλέπει ρητά: την προστασία και εξασφάλιση εργασίας των Ελλήνων πολιτών και σύμφωνα με το σύνταγμα, όλοι οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου και οι Τσιγγάνοι είναι Έλληνες πολίτες.
- H εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Kράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζόμενου αγροτικού και αστικού πληθυσμού.
Εφόσον το Ελληνικό σύνταγμα, ορίζει με νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, την εξασφάλιση εργασίας στους πολίτες, γιατί για τους Έλληνες πολίτες Τσιγγάνους, δεν μεριμνά για εύρεση και αναζήτηση εργασίας; Εδώ ολοφάνερα, γίνεται φαλκίδευση και καταπάτηση των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των Ελλήνων Ρομά, από την Ελληνική πολιτεία, ειδικότερα δε του δικαιώματος προστασίας της εργασίας.
Εδώ και 200 χρόνια, στην Ελλάδα δεν σχεδιάστηκαν πολιτικές εισαγωγής στη αγορά εργασίας και πρόσβασης στο δημόσιο τομέα των Ελλήνων Τσιγγάνων, από την Ελληνική πολιτεία. Αυτό δημιούργησε μεγάλο, πολυσύνθετο και πολύπλοκο κοινωνικό πρόβλημα, τόσο στην Τσιγγάνικη κοινότητα όσο και στην ευρύτερη κοινωνία. Η παθητική και αδρανής πολιτική αυτή των Ελληνικών κυβερνήσεων όλα αυτά τα χρόνια, είχε ως κοινωνικό αντίκτυπο στη Τσιγγάνικη κοινωνία, την μη ανέλιξη και ανάπτυξη των μελών της, σε κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό επίπεδο και ότι συνεπάγεται αυτό για την Ελληνική κοινωνία, γεγονός που τους οδήγησε, αρχικά στο κοινωνικό αποκλεισμό και εκπαιδευτικό διαχωρισμό και στη συνέχεια στο εργασιακό περιθώριο, αναγκάζοντας τους σε παράτυπους τρόπους επιβίωσης και εργασίας.
Το ίδιο συμβαίνει και στις ημέρες μας, καθώς η ίδια πολιτική στρατηγική ακολουθείται από τους σύγχρονους πολιτικούς του 21ο αιώνα. Πρόσφατα, η κυβέρνηση λόγω του κορονοιού, έλαβε μέτρα ύψους 6 δις. για την προστασία των πολιτών, ενώ για τους Τσιγγάνους δεν έλαβε κανένα μέτρο εργασιακής προστασίας. Φαίνεται λοιπόν πως για μία ακόμη γενιά, οι Τσιγγάνοι, θεωρούνται πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
Συνεπώς, μπορούμε συμπερασματικά να υπογραμμίσουμε με βεβαιότητα, πως ο εργασιακός αποκλεισμός των Ελλήνων Τσιγγάνων, δημιουργείται αποκλείστηκα, από την Ελληνική πολιτεία, καθώς δεν λαμβάνει μέτρα κοινωνικής προστασίας για ίση πρόσβαση στην αγορά εργασίας και δεν νομοθετεί, προκειμένου να προστατέψει την απασχόληση τους και να εξασφαλίσει εργασία στους Ρομά, που διαμένουν στην Ελληνική Επικράτεια της χώρας, όπως προστάζει το Ελληνικό σύνταγμα.
Στη χώρα μας, υπάρχουν 371 οικισμοί, το 96% του πληθυσμού αυτού, πλήττετε με τεράστια ανεργία. Σχεδόν όλοι οι κάτοικοι των οικισμών αυτών, ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και της ανέχεια. Το εισόδημα τους, είναι μηδενικό καθώς δεν υπάρχει κάποια άλλη πηγή εισοδήματος και σε κάποιες άλλες περιπτώσεις δεν ξεπερνάει το ποσό των 3.000 ευρώ, όπου ορισμένοι λαμβάνουν πενιχρά οικογενειακά επιδόματα, τα οποία λόγω οικονομικής κρίσης έχουν μειωθεί σημαντικά. Οι περισσότεροι, είναι ανειδίκευτοι εργάτες γης, κάποιοι άλλοι είναι ανεπάγγελτοι και άνεργοι. Ορισμένοι εξασκούν το πλανόδιο εμπόριο περιστασιακά, μια άλλη μικρή μερίδα του πληθυσμού εργάζεται ως μουσικοί οργανοπαίχτες κτλ.
Σε γενικές γραμμές, οι Τσιγγάνοι εργάζονται εποχιακά σε παράτυπες δουλειές και δεν έχουν πρόσβαση στο ευρύτερη δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα. Αυτό τους δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα αποκλεισμού και ίσης πρόσβασης στην υποχρεωτική εκπαίδευση, στην στέγαση και στην κοινωνική φροντίδα.
Εμείς προτείνουμε, τουλάχιστον τα παιδιά Ρομά, που ολοκλήρωσαν την υποχρεωτική εκπαίδευση, να εργαστούν, ως μόνιμοι διαμεσολαβητές, σε διάφορες δημόσιες και κοινωνικές υπηρεσίες της χώρας.
Διαμεσολαβητές στην Ελληνική αστυνομία.
Διαμεσολαβητές στα Ελληνικά δικαστήρια.
Διαμεσολαβητές στα δημόσια σχολεία.
Διαμεσολαβητές στα δημόσια νοσοκομεία.
Διαμεσολαβητές στη πρόνοια και σε άλλες υπηρεσίες.
Διαμεσολαβητές στα Ελληνικά υπουργεία.
Χαρίτος Παναγιώτης
Κοινωνικός και Πολιτικός επιστήμονας.
