Ρομά Χωρίς Σύνορα
Μελετώντας κανείς την πολιτική ιστορία της χώρας μας, θα διαπιστώσει ευκολά, ότι όλες οι κοινωνικές ομάδες είχαν δικό τους πολιτικό «Ηγέτη». Αυτό τους βοήθησε να αναπτυχθούν πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά. Επίσης τους έδωσε τη δυνατότητα να εκφράσουν τις ιδέες και τις απόψεις τους στο δημόσιο λόγο. Επίσης τους πρόσφερε τη πολιτική δύναμη να διεκδικήσουν τα βασικά θεμελιώδη δικαιώματα τους.
Από το παραπάνω πρίσμα, διαφαίνεται ολοκάθαρα η σπουδαία σημασία της «Ηγεσίας» στην κοινωνία. Στην Τσιγγάνικη κοινωνία όμως, παρατηρείται έντονο το φαινόμενο έλλειψης και απουσίας μιας ολοκληρωμένης μορφής «Ηγεσίας». Απεναντίας στην Τσιγγάνικη κοινότητα υπάρχει Τσιγγάνικη άτυπη «Ηγεσία» χωρίς στόχους και όραμα, με αποτέλεσμα τον κλονισμό της σε σύντομο χρονικό διάστημα. Η Τσιγγάνικη «Ηγεσία» θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μία ¨Αγέλη χωρίς Ηγέτη¨. Φαίνεται ότι στην Ελλάδα οι Τσιγγάνοι προτιμάνε το θρόνο του αόρατου βασιλιά και του αυτοαποκαλούμενου προέδρου, χωρίς πολιτικό έρεισμα και αναγνώριση, παρά έναν Ηγέτη ευρείας αποδοχής, με τόλμη και αρετές, που θα μπορούσε να τους ενώσει, να τους συσπειρώσει και να τους εκπροσωπήσει σε όλη την επικράτεια. Έτσι θα είχαν λόφο, φωνή και ενισχυμένη εκπροσώπηση στα πολιτικά δρόμενα της χώρας. Θα μπορούσαν δηλαδή, κάτω από την σκιά ενός μεγάλου Ηγέτη Ρομά, να διεκδικήσουν, να υπερασπίσουν και να προάγουν τα δικαίωμα τους.
Πέρασαν δύο αιώνες από τότε που η Ελλάδα έβγαλε αρκετούς ηγέτες, οι οποίοι διαμορφώσαν την πολιτική ζωή του τόπου. Σε αυτά τα 200 χρόνια οι Τσιγγάνοι δεν κατάφεραν να βγάλουν ούτε ένα δικό τους «Ηγέτη». Αυτό συνέβη επειδή ακριβώς, ο κάθε Τσιγγάνος έβλεπε τον εαυτό του ως ο απόλυτος ηγέτης, χωρίς να έχει επίγνωση της πραγματικής διάστασης των χαρακτηριστικών που ξεχωρίσουν έναν Ηγέτη. Συνεπώς οι Τσιγγάνοι βασιλιάδες και πρόεδροι, χωρίς γνώσεις, χωρίς επιστημονική κατάρτιση και χωρίς τεχνικές ικανότητες ανάπτυξης και δεξιότητες βελτίωσης επικοινωνίας, προφανώς δεν μπορούσαν να αναλάβουν το ρόλο του ικανού Ηγέτη.
Όλοι οι Τσιγγάνοι είναι κατακερματισμένοι σε διάφορες συλλογικότητες, χωρισμένοι σε πολλές υποομάδες και διαιρεμένοι σε αρκετές ομοσπονδίες, αυτό αυτόματα συνιστά την αδυναμία ενιαίας εκπροσώπησης. Είναι ολοφάνερο οι Τσιγγάνοι στην Ελλάδα είναι χωρίς «Ηγέτη», χωρίς δύναμη και χωρίς λόγο.
Κρίνεται αναγκαία, η ενότητα γύρο από την μορφή ενός Ηγέτη ευρείας αποδοχής με συγκεκριμένες αρετές. Ο Τσιγγάνος ηγέτης πρέπει να έχει χάρισμα, να έχει δέσμευση και επικοινωνία. Στην Ελλάδα υπάρχει «Ηγέτης Τσιγγάνος» που τον διακρίνει το θάρρος, η επάρκεια και η διορατικότητα. Αυτή τη στιγμή που γράφονται αυτές οι αδρές γραμμές η Τσιγγάνικη κοινωνία έχει «Ηγέτη» με έντονα χαρακτηριστικά γνωρίσματα όπως η γενναιοδωρία, η πρωτοβουλία και η προσεκτική ακρόαση. Εμείς η Τσιγγάνοι χρειαζόμαστε μία μορφή Ηγεσίας που θα διέπει τον Ηγέτη με πάθος, θετική στάση και ικανότητα για επίλυση προβλημάτων. Θέλουμε ένα Ηγέτη Ρομ με κοινωνική ευθύνη, ευθυμία και σιγουριά. Στην Ελλάδα έχουμε Τσιγγάνο Ηγέτη με όραμα, αυτοπειθαρχία και υπηρετικότητα. Ήρθε η ώρα επιτέλους, οι διανοούμενοι Ρομά και κυρίως οι Επιστήμονες Ρομά να βγουν μπροστά, αν θέλουμε να αλλάξουμε τη ρότα του παιχνιδιού. Ήρθε η ώρα πια, οι έμπειροι Τσιγγάνοι να παραχωρήσουν τις θέσεις του στα νέα παιδιά και στους νέους διαμεσολαβητές για να μπορέσει να επέλθει η κοινωνική αλλαγή, τώρα πλέον που βρισκόμαστε στην 4η βιομηχανική επανάσταση.
Χαρίτος Παναγιώτης
Κοινωνικός και Πολιτικός Επιστήμονας
